απλές λέξεις για να χωρέσουν μέσα τους όλα τα νοήματα του κόσμου.
Κάθε τόσο λέγονται και γράφονται διάφορα για τις μαμάδες: όμορφα, τρυφερά, συγκινητικά και αισθαντικά λόγια γι’ αυτό το σπουδαίο ρόλο στη ζωή κάθε γυναίκας, άρθρα για τη μητρότητα, ρητά για το τι σημαίνει «μαμά» και κατεβατά ολόκληρα για το πόσο δύσκολο είναι να είσαι μαμά. Κάποιες φορές, ωστόσο, αρκούν μόνο μερικές απλές λέξεις για να χωρέσουν μέσα τους όλα τα νοήματα του κόσμου. Όπως οι παρακάτω δύο λέξεις που νιώθω την ανάγκη να πω στη δική μου μαμά… δύο λέξεις που πιστεύω ότι κάθε μαμά πρέπει ν’ ακούσει: Ευχαριστώ & Συγγνώμη. Για τον επώδυνο τοκετό που βίωσες προκειμένου να με φέρεις στον κόσμο. Ευχαριστώ & Συγγνώμη. Για τις αγκαλιές, τα χάδια και τα νανουρίσματα που σου ζητούσα κάθε βράδυ όλα αυτά τα χρόνια, μιας και ήμουν αυτό που λένε «απαιτητικόπαιδί». Ευχαριστώ & Συγγνώμη. Για την υπομονή που έδειχνες στις αταξίες, τα ξεσπάσματα και τις παράλογες απαιτήσεις μου, μιας και ήμουν ένα «δύσκολο παιδί». Ευχαριστώ & Συγγνώμη. Για τη στοργή και την επιείκεια με τις οποίες αντιμετώπιζες τους ατέλειωτους καβγάδες με την αδερφή μου. Ευχαριστώ & Συγγνώμη. Για το πώς άντεχες με τη στέρηση ύπνου τόσα χρόνια, ανεξαρτήτως αν είχε να κάνει με τα συμπτώματα της εγκυμοσύνης, την απαιτητική ρουτίνα του νεογέννητου, τους εφιάλτες του μωρού, τις αϋπνίες της σχολικής ηλικίας και τις παρατεταμένες εξόδους της εφηβείας. Ευχαριστώ & Συγγνώμη. Για όλ’ αυτά τα παιδιά της γειτονιάς που κουβαλούσα κάθε τόσο στο σπίτιως φίλους, με τα οποία εσύ ήσουν πάντα πόσο ανοιχτόκαρδη και φιλόξενη. Ευχαριστώ & Συγγνώμη. Για τη φροντίδα που μου έδειχνες κάθε φορά που αρρώσταινα και έμενα στο κρεβάτι με πυρετούς, εμετούς, πονοκεφάλους και πολλή γκρίνια. Ευχαριστώ & Συγγνώμη. Για την αμέριστη συμπαράστασή σου στα αμέτρητα δράματα που βίωνα στην εφηβεία με τις φίλες μου, τ’ αγόρια, τα ρούχα, τα μαλλιά, το σχολείο και τα πάντα γύρω μου. Ευχαριστώ & Συγγνώμη. Για το σθένος σου να κάνεις πραγματικότητα τα όνειρα των παιδιών σου, θυσιάζοντας τα δικά σου προσωπικά όνειρα. Ευχαριστώ & Συγγνώμη. Για τη στωικότητα με την οποία περίμενες τόσα χρόνια να σου πω ότι σ’ αγαπώ απεριόριστα, σε θαυμάζω όσο κανέναν στον κόσμο και σε εκτιμώ τόσο όσο δεν μπορούν να περιγράψουν οι λέξεις (ούτε καν αυτές οι δύο λέξεις). Ευχαριστώ & Συγγνώμη.
imommy
Via
Κάθε τόσο λέγονται και γράφονται διάφορα για τις μαμάδες: όμορφα, τρυφερά, συγκινητικά και αισθαντικά λόγια γι’ αυτό το σπουδαίο ρόλο στη ζωή κάθε γυναίκας, άρθρα για τη μητρότητα, ρητά για το τι σημαίνει «μαμά» και κατεβατά ολόκληρα για το πόσο δύσκολο είναι να είσαι μαμά. Κάποιες φορές, ωστόσο, αρκούν μόνο μερικές απλές λέξεις για να χωρέσουν μέσα τους όλα τα νοήματα του κόσμου. Όπως οι παρακάτω δύο λέξεις που νιώθω την ανάγκη να πω στη δική μου μαμά… δύο λέξεις που πιστεύω ότι κάθε μαμά πρέπει ν’ ακούσει: Ευχαριστώ & Συγγνώμη. Για τον επώδυνο τοκετό που βίωσες προκειμένου να με φέρεις στον κόσμο. Ευχαριστώ & Συγγνώμη. Για τις αγκαλιές, τα χάδια και τα νανουρίσματα που σου ζητούσα κάθε βράδυ όλα αυτά τα χρόνια, μιας και ήμουν αυτό που λένε «απαιτητικόπαιδί». Ευχαριστώ & Συγγνώμη. Για την υπομονή που έδειχνες στις αταξίες, τα ξεσπάσματα και τις παράλογες απαιτήσεις μου, μιας και ήμουν ένα «δύσκολο παιδί». Ευχαριστώ & Συγγνώμη. Για τη στοργή και την επιείκεια με τις οποίες αντιμετώπιζες τους ατέλειωτους καβγάδες με την αδερφή μου. Ευχαριστώ & Συγγνώμη. Για το πώς άντεχες με τη στέρηση ύπνου τόσα χρόνια, ανεξαρτήτως αν είχε να κάνει με τα συμπτώματα της εγκυμοσύνης, την απαιτητική ρουτίνα του νεογέννητου, τους εφιάλτες του μωρού, τις αϋπνίες της σχολικής ηλικίας και τις παρατεταμένες εξόδους της εφηβείας. Ευχαριστώ & Συγγνώμη. Για όλ’ αυτά τα παιδιά της γειτονιάς που κουβαλούσα κάθε τόσο στο σπίτιως φίλους, με τα οποία εσύ ήσουν πάντα πόσο ανοιχτόκαρδη και φιλόξενη. Ευχαριστώ & Συγγνώμη. Για τη φροντίδα που μου έδειχνες κάθε φορά που αρρώσταινα και έμενα στο κρεβάτι με πυρετούς, εμετούς, πονοκεφάλους και πολλή γκρίνια. Ευχαριστώ & Συγγνώμη. Για την αμέριστη συμπαράστασή σου στα αμέτρητα δράματα που βίωνα στην εφηβεία με τις φίλες μου, τ’ αγόρια, τα ρούχα, τα μαλλιά, το σχολείο και τα πάντα γύρω μου. Ευχαριστώ & Συγγνώμη. Για το σθένος σου να κάνεις πραγματικότητα τα όνειρα των παιδιών σου, θυσιάζοντας τα δικά σου προσωπικά όνειρα. Ευχαριστώ & Συγγνώμη. Για τη στωικότητα με την οποία περίμενες τόσα χρόνια να σου πω ότι σ’ αγαπώ απεριόριστα, σε θαυμάζω όσο κανέναν στον κόσμο και σε εκτιμώ τόσο όσο δεν μπορούν να περιγράψουν οι λέξεις (ούτε καν αυτές οι δύο λέξεις). Ευχαριστώ & Συγγνώμη.
imommy
Via
Tags
Slider