Aναγέννηση κατεστραμμένων δοντιών με συνδυασμό λέιζερ και βλαστικών κυττάρων δοκίμασαν επιτυχώς σε πειραματόζωα, αμερικανοί ερευνητές σύμφωνα με στοιχεία που...
δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό έντυπο Science Translational Medicine. Επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, με επικεφαλής τους Δρ Πράβιν Αρανί και Ντέιβιντ Μούνεϊ, πραγματοποίησαν πειράματα σε ποντίκια και αρουραίους, από τους οποίους, με τη βοήθεια του τροχού, είχαν προηγουμένως αφαιρέσει τμήματα των δοντιών. Στη συνέχεια, κατάφεραν -με δέσμες φωτός λέιζερ πάνω στο κατεστραμμένο δόντι- να ενεργοποιήσουν τα υπάρχοντα βλαστικά κύτταρα στην περιοχή του οδοντικού πολφού και έτσι να αναπαραχθεί, σε διάστημα περίπου τριών μηνών, ένα μέρος από την οδοντίνη (το στρώμα κάτω από την αδαμαντίνη), που αποτελεί τον κύριο όγκο ενός δοντιού. Η ενέργεια του λέιζερ προκαλεί μια σειρά από βιοχημικές αντιδράσεις μέσα στους οδοντικούς ιστούς, με τελικό αποτέλεσμα να «ξυπνάνε» τα βλαστοκύτταρα και να παράγουν νέα οδοντίνη. Οι επιστήμονες αισιοδοξούν ότι η ίδια διαδικασία θα είναι πιο εύκολη στους ανθρώπους, επειδή τα ανθρώπινα δόντια είναι μεγαλύτερα. Προς το παρόν πάντως, δεν κατάφεραν να αναγεννήσουν με τη βοήθεια του λέιζερ το επιφανειακό στρώμα της αδαμαντίνης (σμάλτου). Η εξέλιξη αυτή πάντως δημιουργεί τις προϋποθέσεις ώστε στο μέλλον οι γιατροί να αποφεύγουν την (επώδυνη για τους ασθενείς) ριζική αφαίρεση ενός δοντιού, μαζί με τα νεύρα και τα αιμοφόρα αγγεία. Σύμφωνα με τον Δρ Αρανί, ο οποίος σχεδιάζει τις πρώτες κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους, «ελπίζουμε ότι θα είναι εφικτό να διατηρηθεί το υπάρχον δόντι και να μην χρειαστεί τελικά να εξαχθεί». Όμως η νέα τεχνική για να είναι αποτελεσματική θα πρέπει ο οδοντικός πολφός να μην έχει πια νεκρωθεί και να υπάρχουν σε αυτόν βλαστικά κύτταρα για να «πυροδοτηθεί» η διαδικασία της αναγέννησης. Πάντως, ο καθηγητής Ίαν Νίντλμαν του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, είναι επιφυλακτικός κατά πόσο με τη νέα μέθοδο θα καταστεί ποτέ δυνατό να αναγεννηθεί πλήρως ένα δόντι, εφόσον δεν είναι δυνατό να αναγεννηθεί η αδαμαντίνη. karfitsa.gr
Via
δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό έντυπο Science Translational Medicine. Επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, με επικεφαλής τους Δρ Πράβιν Αρανί και Ντέιβιντ Μούνεϊ, πραγματοποίησαν πειράματα σε ποντίκια και αρουραίους, από τους οποίους, με τη βοήθεια του τροχού, είχαν προηγουμένως αφαιρέσει τμήματα των δοντιών. Στη συνέχεια, κατάφεραν -με δέσμες φωτός λέιζερ πάνω στο κατεστραμμένο δόντι- να ενεργοποιήσουν τα υπάρχοντα βλαστικά κύτταρα στην περιοχή του οδοντικού πολφού και έτσι να αναπαραχθεί, σε διάστημα περίπου τριών μηνών, ένα μέρος από την οδοντίνη (το στρώμα κάτω από την αδαμαντίνη), που αποτελεί τον κύριο όγκο ενός δοντιού. Η ενέργεια του λέιζερ προκαλεί μια σειρά από βιοχημικές αντιδράσεις μέσα στους οδοντικούς ιστούς, με τελικό αποτέλεσμα να «ξυπνάνε» τα βλαστοκύτταρα και να παράγουν νέα οδοντίνη. Οι επιστήμονες αισιοδοξούν ότι η ίδια διαδικασία θα είναι πιο εύκολη στους ανθρώπους, επειδή τα ανθρώπινα δόντια είναι μεγαλύτερα. Προς το παρόν πάντως, δεν κατάφεραν να αναγεννήσουν με τη βοήθεια του λέιζερ το επιφανειακό στρώμα της αδαμαντίνης (σμάλτου). Η εξέλιξη αυτή πάντως δημιουργεί τις προϋποθέσεις ώστε στο μέλλον οι γιατροί να αποφεύγουν την (επώδυνη για τους ασθενείς) ριζική αφαίρεση ενός δοντιού, μαζί με τα νεύρα και τα αιμοφόρα αγγεία. Σύμφωνα με τον Δρ Αρανί, ο οποίος σχεδιάζει τις πρώτες κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους, «ελπίζουμε ότι θα είναι εφικτό να διατηρηθεί το υπάρχον δόντι και να μην χρειαστεί τελικά να εξαχθεί». Όμως η νέα τεχνική για να είναι αποτελεσματική θα πρέπει ο οδοντικός πολφός να μην έχει πια νεκρωθεί και να υπάρχουν σε αυτόν βλαστικά κύτταρα για να «πυροδοτηθεί» η διαδικασία της αναγέννησης. Πάντως, ο καθηγητής Ίαν Νίντλμαν του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, είναι επιφυλακτικός κατά πόσο με τη νέα μέθοδο θα καταστεί ποτέ δυνατό να αναγεννηθεί πλήρως ένα δόντι, εφόσον δεν είναι δυνατό να αναγεννηθεί η αδαμαντίνη. karfitsa.gr
Via
Tags
Lifestyle