Συστήνεσαι με κάποιον και λίγα δευτερόλεπτα αργότερα από την πρώτη επαφή αντιλαμβάνεσαι ότι όχι μόνο δεν θυμάσαι το όνομα...
αλλά ούτε και καν το πρώτο γράμμα. Για τα επίθετα φυσικά ούτε λόγος... Ποια όμως είναι η εξήγηση αυτού του ενοχλητικού φαινομένου; Το γεγονός αυτό που προκαλεί αμηχανία και έντονο εκνευρισμό σε πολλούς ανθρώπους δεν αποτελεί προνόμιο μόνο των ατόμων κάποιας ηλικίας αλλά αφορά το σύνολο του πληθυσμού. Επιστημονική έρευνα που πραγματοποιήθηκε στη Μεγάλη Βρετανία έδειξε ότι η βασική αιτία που ξεχνάμε το όνομα κάποιου είναι το γεγονός ότι τα ονόματα δίνονται αυθαίρετα και δεν έχουν καμία σημασία. Για τον λόγο αυτό ακριβώς και είναι πιο εύκολο να θυμάται κάποιος το «παρατσούκλι» ενός, παρά το πραγματικό του όνομα. Αναλυτικότερα στην έρευνα που έγινε, δόθηκαν στους συμμετέχοντες ψεύτικα ονόματα και βιογραφικά για να τα μελετήσουν. Στο τεστ που ακολούθησε οι ερευνητές έλεγξαν τι θυμόταν ο καθένας και ποιες πληροφορίες είχε συγκρατήσει. Τα αποτελέσματα ήταν ιδιαίτερα διαφωτιστικά καθώς το 69% θυμόταν το επάγγελμα, το 68% τα χόμπι, το 62% τον τόπο καταγωγής, το 31% το όνομα και το 30% το επίθετο. Είναι δηλαδή πολύ πιο δύσκολο να θυμάται κανείς το όνομα του συνομιλητή του, από τα χαρακτηριστικά στοιχεία της προσωπικότητάς του. Επομένως εάν το όνομα του καθενός μπορούσε να αντιπροσωπεύει κάτι από την δουλειά του, θα ήταν πιο εύκολο να το θυμάται κάποιος. Έχει παρατηρηθεί ότι άνθρωποι που το όνομά τους θυμίζει το επάγγελμά τους για παράδειγμα, τότε οι άλλοι είναι δύσκολο να το ξεχάσουν.
Αυτό σημαίνει ότι η μνήμη λειτουργεί συνδυαστικά. Και ο συσχετισμός ενός χαρακτηριστικού, είτε αυτό είναι η δουλειά, η καταγωγή κ.λ.π., με το όνομα του κάθε ανθρώπου, θα έκανε την μνήμη να λειτουργεί σαφώς καλύτερα. Πάντως ένας καλός τρόπος για να θυμάται κάποιος τα ονόματα των συνομιλητών του, είναι η επανάληψη. Με άλλα λόγια, όταν συστήνεται κάποιος, καλό είναι να επαναλαμβάνει το όνομα (του συνομιλητή), προκειμένου να το συνδέσει με το πρόσωπο, που μόλις γνώρισε.
Via
αλλά ούτε και καν το πρώτο γράμμα. Για τα επίθετα φυσικά ούτε λόγος... Ποια όμως είναι η εξήγηση αυτού του ενοχλητικού φαινομένου; Το γεγονός αυτό που προκαλεί αμηχανία και έντονο εκνευρισμό σε πολλούς ανθρώπους δεν αποτελεί προνόμιο μόνο των ατόμων κάποιας ηλικίας αλλά αφορά το σύνολο του πληθυσμού. Επιστημονική έρευνα που πραγματοποιήθηκε στη Μεγάλη Βρετανία έδειξε ότι η βασική αιτία που ξεχνάμε το όνομα κάποιου είναι το γεγονός ότι τα ονόματα δίνονται αυθαίρετα και δεν έχουν καμία σημασία. Για τον λόγο αυτό ακριβώς και είναι πιο εύκολο να θυμάται κάποιος το «παρατσούκλι» ενός, παρά το πραγματικό του όνομα. Αναλυτικότερα στην έρευνα που έγινε, δόθηκαν στους συμμετέχοντες ψεύτικα ονόματα και βιογραφικά για να τα μελετήσουν. Στο τεστ που ακολούθησε οι ερευνητές έλεγξαν τι θυμόταν ο καθένας και ποιες πληροφορίες είχε συγκρατήσει. Τα αποτελέσματα ήταν ιδιαίτερα διαφωτιστικά καθώς το 69% θυμόταν το επάγγελμα, το 68% τα χόμπι, το 62% τον τόπο καταγωγής, το 31% το όνομα και το 30% το επίθετο. Είναι δηλαδή πολύ πιο δύσκολο να θυμάται κανείς το όνομα του συνομιλητή του, από τα χαρακτηριστικά στοιχεία της προσωπικότητάς του. Επομένως εάν το όνομα του καθενός μπορούσε να αντιπροσωπεύει κάτι από την δουλειά του, θα ήταν πιο εύκολο να το θυμάται κάποιος. Έχει παρατηρηθεί ότι άνθρωποι που το όνομά τους θυμίζει το επάγγελμά τους για παράδειγμα, τότε οι άλλοι είναι δύσκολο να το ξεχάσουν.
Αυτό σημαίνει ότι η μνήμη λειτουργεί συνδυαστικά. Και ο συσχετισμός ενός χαρακτηριστικού, είτε αυτό είναι η δουλειά, η καταγωγή κ.λ.π., με το όνομα του κάθε ανθρώπου, θα έκανε την μνήμη να λειτουργεί σαφώς καλύτερα. Πάντως ένας καλός τρόπος για να θυμάται κάποιος τα ονόματα των συνομιλητών του, είναι η επανάληψη. Με άλλα λόγια, όταν συστήνεται κάποιος, καλό είναι να επαναλαμβάνει το όνομα (του συνομιλητή), προκειμένου να το συνδέσει με το πρόσωπο, που μόλις γνώρισε.
Via
