?ταν ? Θε?ς δ?ν μ?ς δίνει κάτι πο? ?πίμονα το? ζητο?με,...
τότε δύο πράγματα μπορε? ν? συμβαίνουν:
? δ?ν μ?ς τ? δίνει γι? τ? καλό μας, ? ?με?ς δ?ν ξέρουμε π?ς κα? πότε ν? το? τ? ζητήσουμε, χωρ?ς ν? ?ποκλείεται ν? συμβαίνουν κα? τ? δύο μαζί. ?σον ?φορ? τ?ν πρώτη περίπτωση, κανε?ς δ?ν μπορε? ν? γνωρίζει τ? «γιατί». Κα? το?το, διότι ε?ναι ?νεξερεύνητες ο? βουλ?ς το? Κυρίου!
Γι’ α?τ? σιωπ?. Γι? τ?ν δεύτερη, ?μως, περίπτωση, θ? μπορο?σα ν? σο? π? πάρα πολλά. Πρ?τα-πρ?τα, ?ταν ζητ?με κάτι ?π? τ?ν Θε? δ?ν πρέπει ν? στυλώνουμε τ? πόδια μας κα? ν? το? λέμε: «Τώρα θέλω α?τό». Διότι, κάτι τέτοιο, δ?ν ε?ναι μόνον ?παράδεκτον, ?λλ? ?ποτελε? κα? μεγάλη ?σέβεια πρ?ς τ?ν Δημιουργό μας.
Ποι?ς ε?σαι ?σύ, ? ?ν θέλεις, ποι?ς ε?μαι ?γώ, πο? μπορ? ν? ζητήσω ?παιτητικ? κάτι ?π? τ?ν Θεό μας κα? μάλιστα ν? το? προσδιορίσω κα? τ?ν χρόνο χορηγήσεώς του;
Μά, Παπούλη μου, ?γ? ο?τε ?παιτητικ? τ? ζήτησα, ο?τε χρονικ? ?ρια ?θεσα. Α?τ? τ? γνωρίζετε πολ? καλά. Γιατ? τ? θέμα μου χρονίζει… ?κριβ?ς α?τ? σο? ?ξηγ? κα? ?γώ. Τ?ν α?τία πο? χρονίζει. ??ταν ζητ?με κάτι ?π? τ?ν Θεό, τ? ζητ?με παρακλητικ? κα? ε?γενικά, γι? ?να ?ρισμένο χρονικ? διάστημα.
??ν δο?με ?τι ? Θε?ς μ?ς τ? ?ρνε?ται, τότε σταματο?με κα? ?με?ς ν? τ?ν ?νοχλο?με. Διότι, ?σο ?πιζητο?με κάτι, τόσο ?πομακρύνεται. Γι’ α?τ? παύουμε ν? τ? ζητ?με. Κα? ?ταν πλέον ?με?ς θ? τ? ?χουμε ξεχάσει, α?τ? θ? ?λθει, χωρ?ς ν? τ? καταλάβουμε. Γιατ? ? Θε?ς δ?ν ξεχν?. ?λαβε τ? μήνυμά μας! Τ? συγκρατε? κα? ?ταν ??κε?νος κρίνει, ?τι ?πέστη ? καιρός, μ?ς τ? χορηγε?! Γι’ α?τό, δ?ν πρέπει ν? ?πιμένουμε στ?ν Θεό, ντ? κα? καλά, ν? μ?ς κάνει α?τ? πο? θέλουμε ?με?ς κα? μάλιστα, ?ποτε ?με?ς τ? θέλουμε. ?? ?πιμον? σ? α?τ?ς τ?ς περιπτώσεις ?ντενδείκνυται. Γιατ? κάνει κακό, ?ντ? γι? καλό. Κα? ?ταν μάλιστα ? ?πιμον? ε?ναι ?ντονη κα? προέρχεται ?π? ?τομο ?νυποχώρητο, ?πως λ.χ. ε?σαι ?σύ, τότε μόνο καλ? δ?ν φέρνει. Γενικά, παιδί μου, θέλω ν? καταλάβεις ?τι δ?ν πρέπει ν? ?πιμένουμε ν? ?λλάξουμε τ?ν θέληση το? Θεο?, γιατ? ?τσι μ?ς ?ρέσει ?μ?ς κα? μάλιστα, ?ποτε θέλουμε ?με?ς ?φ’ ?νός, κα? ?φ’ ?τέρου, ?ταν θέλουμε κάτι ν? ?ποκτήσουμε, δ?ν πρέπει ν? τ? κυνηγ?με, ?λλ? ν? τ? ?φήνουμε στ? θέληση το? Θεο?. Διαφορετικά, ?σο κυνηγ?με κάτι, τόσο ?πομακρύνεται! Α?τ? τ? κάτι, ν? τ? παρομοιάσεις μ? τ?ν σκιά σου. ??σο κα? ν? τρέξεις, δ?ν πρόκειται ν? τ?ν πιάσεις ποτέ. Γιατ? ?σο τρέχεις ?σύ, τρέχει κα? α?τή! ?π? τ? βιβλίο “? πατ?ρ Πορφύριος. Ο διορατικός, ο προορατικός, ο ιαματικός“
Πηγή
Via
Μά, Παπούλη μου, ?γ? ο?τε ?παιτητικ? τ? ζήτησα, ο?τε χρονικ? ?ρια ?θεσα. Α?τ? τ? γνωρίζετε πολ? καλά. Γιατ? τ? θέμα μου χρονίζει… ?κριβ?ς α?τ? σο? ?ξηγ? κα? ?γώ. Τ?ν α?τία πο? χρονίζει. ??ταν ζητ?με κάτι ?π? τ?ν Θεό, τ? ζητ?με παρακλητικ? κα? ε?γενικά, γι? ?να ?ρισμένο χρονικ? διάστημα.
??ν δο?με ?τι ? Θε?ς μ?ς τ? ?ρνε?ται, τότε σταματο?με κα? ?με?ς ν? τ?ν ?νοχλο?με. Διότι, ?σο ?πιζητο?με κάτι, τόσο ?πομακρύνεται. Γι’ α?τ? παύουμε ν? τ? ζητ?με. Κα? ?ταν πλέον ?με?ς θ? τ? ?χουμε ξεχάσει, α?τ? θ? ?λθει, χωρ?ς ν? τ? καταλάβουμε. Γιατ? ? Θε?ς δ?ν ξεχν?. ?λαβε τ? μήνυμά μας! Τ? συγκρατε? κα? ?ταν ??κε?νος κρίνει, ?τι ?πέστη ? καιρός, μ?ς τ? χορηγε?! Γι’ α?τό, δ?ν πρέπει ν? ?πιμένουμε στ?ν Θεό, ντ? κα? καλά, ν? μ?ς κάνει α?τ? πο? θέλουμε ?με?ς κα? μάλιστα, ?ποτε ?με?ς τ? θέλουμε. ?? ?πιμον? σ? α?τ?ς τ?ς περιπτώσεις ?ντενδείκνυται. Γιατ? κάνει κακό, ?ντ? γι? καλό. Κα? ?ταν μάλιστα ? ?πιμον? ε?ναι ?ντονη κα? προέρχεται ?π? ?τομο ?νυποχώρητο, ?πως λ.χ. ε?σαι ?σύ, τότε μόνο καλ? δ?ν φέρνει. Γενικά, παιδί μου, θέλω ν? καταλάβεις ?τι δ?ν πρέπει ν? ?πιμένουμε ν? ?λλάξουμε τ?ν θέληση το? Θεο?, γιατ? ?τσι μ?ς ?ρέσει ?μ?ς κα? μάλιστα, ?ποτε θέλουμε ?με?ς ?φ’ ?νός, κα? ?φ’ ?τέρου, ?ταν θέλουμε κάτι ν? ?ποκτήσουμε, δ?ν πρέπει ν? τ? κυνηγ?με, ?λλ? ν? τ? ?φήνουμε στ? θέληση το? Θεο?. Διαφορετικά, ?σο κυνηγ?με κάτι, τόσο ?πομακρύνεται! Α?τ? τ? κάτι, ν? τ? παρομοιάσεις μ? τ?ν σκιά σου. ??σο κα? ν? τρέξεις, δ?ν πρόκειται ν? τ?ν πιάσεις ποτέ. Γιατ? ?σο τρέχεις ?σύ, τρέχει κα? α?τή! ?π? τ? βιβλίο “? πατ?ρ Πορφύριος. Ο διορατικός, ο προορατικός, ο ιαματικός“
Πηγή
Via
Tags
Slider