Παιδιά όπως o Sebenele είναι ο λόγος που συνεργάστηκα με τη Unicef φτιάχνοντας το Ταμείο «7». Γνώρισα τον Sebenele, ένα έξυπνο 14χρονο αγόρι, χαμογελαστό, αυτή την...
εβδομάδα στη Σουαζιλάνδη, στην επίσκεψη που έκανα εκεί για να δω πως το Ταμείο μου βοηθά τη Unicef να υποστηρίξει και να προστατεύσει τα παιδιά που ζουν με τον ιό HIV.
Η Σουαζιλάνδη έχει το υψηλότερο ποσοστό στην ασθένεια του HIV στον κόσμο, και από την επίσκεψή μου εκεί είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω πως αυτό έχει καταστροφικές συνέπειες στις ζωές των παιδιών. 24% των παιδιών εδώ έχουν χάσει έναν ή δύο γονείς τους από τον ιό του HIV, και πολλά από αυτά ζουν αυτή τη στιγμή με τον ιό. Ο Sebenele είναι ένα από αυτά τα παιδιά. Ο πατέρας του πέθανε από ασθένεια που προκλήθηκε από τον ιό του AIDS εδώ και δύο χρόνια και η μητέρα του τώρα αγωνίζεται για να βγάλει αρκετά λεφτά για να μπορεί να προσφέρει φαγητό στον Sebenele και την υπόλοιπη οικογένεια.
Όταν έφτασα στο σπίτι του Sebelene, σε μια μικρή καλύβα στο τέλος ενός χωματόδρομου, με υποδέχθηκε με ένα μεγάλο χαμόγελο για να με καλωσορίσει. Τον ρωτάω για το σχολείο, για τα μαθήματα που του αρέσουν, τους αγαπημένους του ποδοσφαιριστές και τι θέλει να γίνει μόλις μεγαλώσει - νοσοκόμος, γιατί θέλει να βοηθάει τα παιδιά, όπως οι νοσοκόμες που τον είχαν βοηθήσει παλιότερα, όταν είχε αρρωστήσει εξαιτίας υποσιτισμού.
Σκέφτηκα τα δικά μου παιδιά, και πως κατά κάποιο τρόπο, οι δραστηριότητες που αρέσουν στον Sebalene είναι οι ίδιες με αυτές που αρέσουν και στα παιδιά μου, πιθανόν και στα παιδιά σας. Του είπα πως θα μπορούσε να μάθει στα παιδιά μου ένα-δυο πράγματα για το πώς να διπλώνουν τις σχολικές στολές τους με τόση τάξη. Παρόλα αυτά, περνώντας λίγη ώρα μιλώντας μαζί του, ήταν ξεκάθαρο πως αντιμετωπίζει προκλήσεις που κανένα παιδί στην ηλικία του δε θα έπρεπε να αντιμετωπίζει.Μου είπε πως μάχεται για να συνεχίσει να παίρνει το αντιρετροϊκό του φάρμακο, το οποίο είναι καίριας σημασίας για να μείνει υγιής, γιατί δε μπορεί να καταπιεί χάπια χωρίς φαγητό. Υπήρξαν φορές που η έλλειψη φαγητού ήταν τόσο μεγάλη, ώστε αναγκάστηκε να πάει στο τοπικό νοσοκομείο λόγω οξέως υποσιτισμού, όπου του έδωσαν μια ειδική κρέμα με θρεπτικές ουσίες για να βελτιωθεί η κατάστασή του.Η μητέρα του κερδίζει μόλις 400 Ραντ (18 δολάρια) το μήνα, και με τις τιμές των προϊόντων να αυξάνονται ολοένα, η οικογένειά του οδηγείται σε όλο και μεγαλύτερη φτώχεια. Λέει πως η έλλειψη τροφής είναι τρομερό πρόβλημα και πως δε βλέπει πώς μπορεί να βελτιωθεί η κατάσταση. Ο Sebenele μου έδειξε το κομμάτι της γης στο σπίτι του, όπου κάποτε φύτρωνε καλαμπόκι- τώρα έχει μόνο ξηρασία, ρωγμές στο χώμα με λίγη ξεραμένη σοδειά και τίποτα που να μπορείς να συλλέξεις, καθώς δεν έχει βρέξει εδώ και πολλούς μήνες.Δυστυχώς, η οικογένεια του Sebelene δεν είναι η μόνη. Σε όλη την Ανατολική και Νότια Αφρική, η χειρότερη ξηρασία εδώ και δεκαετίες έχει καταστροφικές συνέπειες στις ζωές των παιδιών και των οικογενειών, που εκτός από αυτό, αντιμετωπίζουν την πρόκληση του να ζεις με τον ιό του HIV. Σοκαρίστηκα όταν άκουσα πως πάνω από 26 εκατομμύρια παιδιά στην παραπάνω περιοχή -συμπεριλαμβανομένης και της Σουαζιλάνδης- κινδυνεύουν από υποσιτισμό, έλλειψη νερού και ασθένειες.Σοκαρίστηκα ακόμα περισσότερο όταν έμαθα πως η έκκληση της Unicef για την κρίση ξηρασίας δεν χρηματοδοτείται ούτε κατά το ήμισυ. Αν δεν αναλάβουμε γρήγορα δράση, η κατάσταση μόνο χειρότερη μπορεί να γίνει.Όταν ξεκίνησα το Ταμείο μου ανέλαβα τη δέσμευση να μιλήσω άφοβα και να βοηθήσω στη συγκέντρωση ζωτικής χρηματοδότησης για κάποια παιδιά αυτού του κόσμου που βρίσκονται σε δεινή θέση. Για τα επόμενα τρία χρόνια το Ταμείο μου έχει το στόχο να συνεισφέρει πάνω από 1/4 του ετήσιου προϋπολογισμού της Unicef στη Σουαζιλάνδη για HIV/AIDS και θα βοηθήσει στο να δοθεί φροντίδα και υποστήριξη σε παιδιά και εγκύους μητέρες με HIV.Μπορώ να σας πω πως τα παιδιά που συνάντησα στη Σουαζιλάνδη αντιμετωπίζουν πολλές, πολλές προκλήσεις, αλλά υπάρχει ελπίδα. Τα οφέλη στη μάχη κατά του HIV είναι τεράστια και με την υποστήριξη του Ταμείου μου, η Unicef βοηθά στο να δοθούν στα παιδιά της Σουαζιλάνδης ζωτικής σημασίας συμβουλευτικές υπηρεσίες, τρόφιμα πολύτιμα για τη ζωή τους και πρόσβαση σε συλλόγους εφήβων όπου θα μπορούν να μοιραστούν τις εμπειρίες τους και να μάθουν πώς θα παραμείνουν υγιή και δυνατά.Η πρόοδος στην πρόληψη και θεραπεία του HIV στην περιοχή πρέπει να συνεχιστεί, αλλά πολύ φοβάμαι ότι κάτι τέτοιο απειλείται από τη χειρότερη ξηρασία των τελευταίων 50 ετών σε μερικές χώρες. Η κρίση ήδη σπρώχνει τα παιδιά και τις οικογένειές τους περισσότερο προς τη φτώχεια και τις ασθένειες παρά σε ένα λαμπερό μέλλον. Τα παιδιά που συνάντησα αυτή την εβδομάδα έχουν ανάγκη να ακουστεί η φωνή τους. Χρειάζονται την υποστήριξή μας. Η παγκόσμια κοινότητα πρέπει να δράσει επειγόντως τώρα για να προστατεύσει περισσότερα παιδιά σε αυτό το μέρος της Αφρικής και να μην υποφέρουν, και να διασφαλίσει πως η Unicef θα μπορέσει να ανταποκριθεί στο να προσφέρει το πολύτιμο για τη ζωή τους φαγητό, τα φάρμακα και το καθαρό νερό που τόση ανάγκη έχουν αυτές οι κοινότητες. Αυτά τα παιδιά και αυτή η αυξανόμενη κρίση δεν πρέπει να ξεχαστούν. Πηγή
Via
Σκέφτηκα τα δικά μου παιδιά, και πως κατά κάποιο τρόπο, οι δραστηριότητες που αρέσουν στον Sebalene είναι οι ίδιες με αυτές που αρέσουν και στα παιδιά μου, πιθανόν και στα παιδιά σας. Του είπα πως θα μπορούσε να μάθει στα παιδιά μου ένα-δυο πράγματα για το πώς να διπλώνουν τις σχολικές στολές τους με τόση τάξη. Παρόλα αυτά, περνώντας λίγη ώρα μιλώντας μαζί του, ήταν ξεκάθαρο πως αντιμετωπίζει προκλήσεις που κανένα παιδί στην ηλικία του δε θα έπρεπε να αντιμετωπίζει.Μου είπε πως μάχεται για να συνεχίσει να παίρνει το αντιρετροϊκό του φάρμακο, το οποίο είναι καίριας σημασίας για να μείνει υγιής, γιατί δε μπορεί να καταπιεί χάπια χωρίς φαγητό. Υπήρξαν φορές που η έλλειψη φαγητού ήταν τόσο μεγάλη, ώστε αναγκάστηκε να πάει στο τοπικό νοσοκομείο λόγω οξέως υποσιτισμού, όπου του έδωσαν μια ειδική κρέμα με θρεπτικές ουσίες για να βελτιωθεί η κατάστασή του.Η μητέρα του κερδίζει μόλις 400 Ραντ (18 δολάρια) το μήνα, και με τις τιμές των προϊόντων να αυξάνονται ολοένα, η οικογένειά του οδηγείται σε όλο και μεγαλύτερη φτώχεια. Λέει πως η έλλειψη τροφής είναι τρομερό πρόβλημα και πως δε βλέπει πώς μπορεί να βελτιωθεί η κατάσταση. Ο Sebenele μου έδειξε το κομμάτι της γης στο σπίτι του, όπου κάποτε φύτρωνε καλαμπόκι- τώρα έχει μόνο ξηρασία, ρωγμές στο χώμα με λίγη ξεραμένη σοδειά και τίποτα που να μπορείς να συλλέξεις, καθώς δεν έχει βρέξει εδώ και πολλούς μήνες.Δυστυχώς, η οικογένεια του Sebelene δεν είναι η μόνη. Σε όλη την Ανατολική και Νότια Αφρική, η χειρότερη ξηρασία εδώ και δεκαετίες έχει καταστροφικές συνέπειες στις ζωές των παιδιών και των οικογενειών, που εκτός από αυτό, αντιμετωπίζουν την πρόκληση του να ζεις με τον ιό του HIV. Σοκαρίστηκα όταν άκουσα πως πάνω από 26 εκατομμύρια παιδιά στην παραπάνω περιοχή -συμπεριλαμβανομένης και της Σουαζιλάνδης- κινδυνεύουν από υποσιτισμό, έλλειψη νερού και ασθένειες.Σοκαρίστηκα ακόμα περισσότερο όταν έμαθα πως η έκκληση της Unicef για την κρίση ξηρασίας δεν χρηματοδοτείται ούτε κατά το ήμισυ. Αν δεν αναλάβουμε γρήγορα δράση, η κατάσταση μόνο χειρότερη μπορεί να γίνει.Όταν ξεκίνησα το Ταμείο μου ανέλαβα τη δέσμευση να μιλήσω άφοβα και να βοηθήσω στη συγκέντρωση ζωτικής χρηματοδότησης για κάποια παιδιά αυτού του κόσμου που βρίσκονται σε δεινή θέση. Για τα επόμενα τρία χρόνια το Ταμείο μου έχει το στόχο να συνεισφέρει πάνω από 1/4 του ετήσιου προϋπολογισμού της Unicef στη Σουαζιλάνδη για HIV/AIDS και θα βοηθήσει στο να δοθεί φροντίδα και υποστήριξη σε παιδιά και εγκύους μητέρες με HIV.Μπορώ να σας πω πως τα παιδιά που συνάντησα στη Σουαζιλάνδη αντιμετωπίζουν πολλές, πολλές προκλήσεις, αλλά υπάρχει ελπίδα. Τα οφέλη στη μάχη κατά του HIV είναι τεράστια και με την υποστήριξη του Ταμείου μου, η Unicef βοηθά στο να δοθούν στα παιδιά της Σουαζιλάνδης ζωτικής σημασίας συμβουλευτικές υπηρεσίες, τρόφιμα πολύτιμα για τη ζωή τους και πρόσβαση σε συλλόγους εφήβων όπου θα μπορούν να μοιραστούν τις εμπειρίες τους και να μάθουν πώς θα παραμείνουν υγιή και δυνατά.Η πρόοδος στην πρόληψη και θεραπεία του HIV στην περιοχή πρέπει να συνεχιστεί, αλλά πολύ φοβάμαι ότι κάτι τέτοιο απειλείται από τη χειρότερη ξηρασία των τελευταίων 50 ετών σε μερικές χώρες. Η κρίση ήδη σπρώχνει τα παιδιά και τις οικογένειές τους περισσότερο προς τη φτώχεια και τις ασθένειες παρά σε ένα λαμπερό μέλλον. Τα παιδιά που συνάντησα αυτή την εβδομάδα έχουν ανάγκη να ακουστεί η φωνή τους. Χρειάζονται την υποστήριξή μας. Η παγκόσμια κοινότητα πρέπει να δράσει επειγόντως τώρα για να προστατεύσει περισσότερα παιδιά σε αυτό το μέρος της Αφρικής και να μην υποφέρουν, και να διασφαλίσει πως η Unicef θα μπορέσει να ανταποκριθεί στο να προσφέρει το πολύτιμο για τη ζωή τους φαγητό, τα φάρμακα και το καθαρό νερό που τόση ανάγκη έχουν αυτές οι κοινότητες. Αυτά τα παιδιά και αυτή η αυξανόμενη κρίση δεν πρέπει να ξεχαστούν. Πηγή
Via
Tags
Slider