Η διαφορά πονηρού - κουτοπόνηρου είναι σχετικά απλή. Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή...
Ο πονηρός είναι, όπως γνωρίζουμε λίγο πολύ, ένας άνθρωπος ο οποίος σκέφτεται με τρόπο ιδιαίτερο, ως εξής: χρησιμοποιεί την ευφυΐα που διαθέτει και επινοεί μεθόδους, με τρόπο ώστε να μην μπορούν να φανταστούν οι άλλοι. Οι μέθοδοι αυτοί είναι συνήθως ανορθόδοξοι και έμμεσοι (και με την καλή, και με την κακή έννοια) με άμεσο στόχο να καταφέρει να κάνει αυτό που θέλει. Τώρα από την άλλη, κουτοπόνηρος είναι πάλι ένας πονηρός άνθρωπος, αλλά πιο "χαζός". Προσπαθεί πάλι να κάνει πράγματα με ανορθόδοξο και έμμεσο τρόπο, αλλά αποκαλύπτεται. Προσπαθεί να ξεγελάσει τους άλλους και να πετύχει αυτό που θέλει, πιστεύοντας ότι είναι πιο έξυπνος, αλλά τελικά δεν τα καταφέρνει. Η πονηριά δεν είναι απαραίτητα κακή. Μπορεί για παράδειγμα κάποιος πονηρός να υποπτευθεί κάποιον κίνδυνο και να τον αποφύγει, να δώσει λύση σε κάποιο πρόβλημα, να κερδίσει πράγματα με έξυπνο τρόπο όχι εις βάρος των άλλων, και πολλά άλλα. Ενώ η κουτοπονηριά παραπέμπει κυρίως σε περισσότερο κακόβουλη σκέψη και λιγότερο έξυπνη, γι’ αυτό και κάποιος χαρακτηρίζεται έτσι (με το συνθετικό κουτός). Έτσι, η διαφορά πονηρού - κουτοπόνηρου είναι εν ολίγοις στη νοημοσύνη: ο πρώτος είναι πιο έξυπνος, δεν αποκαλύπτεται εύκολα και πετυχαίνει, σε αντίθεση με τον δεύτερο. Πηγή
Via
Ο πονηρός είναι, όπως γνωρίζουμε λίγο πολύ, ένας άνθρωπος ο οποίος σκέφτεται με τρόπο ιδιαίτερο, ως εξής: χρησιμοποιεί την ευφυΐα που διαθέτει και επινοεί μεθόδους, με τρόπο ώστε να μην μπορούν να φανταστούν οι άλλοι. Οι μέθοδοι αυτοί είναι συνήθως ανορθόδοξοι και έμμεσοι (και με την καλή, και με την κακή έννοια) με άμεσο στόχο να καταφέρει να κάνει αυτό που θέλει. Τώρα από την άλλη, κουτοπόνηρος είναι πάλι ένας πονηρός άνθρωπος, αλλά πιο "χαζός". Προσπαθεί πάλι να κάνει πράγματα με ανορθόδοξο και έμμεσο τρόπο, αλλά αποκαλύπτεται. Προσπαθεί να ξεγελάσει τους άλλους και να πετύχει αυτό που θέλει, πιστεύοντας ότι είναι πιο έξυπνος, αλλά τελικά δεν τα καταφέρνει. Η πονηριά δεν είναι απαραίτητα κακή. Μπορεί για παράδειγμα κάποιος πονηρός να υποπτευθεί κάποιον κίνδυνο και να τον αποφύγει, να δώσει λύση σε κάποιο πρόβλημα, να κερδίσει πράγματα με έξυπνο τρόπο όχι εις βάρος των άλλων, και πολλά άλλα. Ενώ η κουτοπονηριά παραπέμπει κυρίως σε περισσότερο κακόβουλη σκέψη και λιγότερο έξυπνη, γι’ αυτό και κάποιος χαρακτηρίζεται έτσι (με το συνθετικό κουτός). Έτσι, η διαφορά πονηρού - κουτοπόνηρου είναι εν ολίγοις στη νοημοσύνη: ο πρώτος είναι πιο έξυπνος, δεν αποκαλύπτεται εύκολα και πετυχαίνει, σε αντίθεση με τον δεύτερο. Πηγή
Via
Tags
Slider