.jpg)
Αναρωτιέσαι πως είναι ο θάνατος; Θέλεις να ξέρεις πως νιώθεις όταν κλείνεις τα μάτια σου μια και καλή…δια παντός!...
Που πάει η ψυχή, που ταξιδεύουμε και με ποιο προορισμό;
Κάποιες απαντήσεις έρχεται να δώσει ο άντρας που έχει πεθάνει ήδη δύο φορές - για δύο λεπτά (περίπου).
Και τις δύο φορές κατάφερε να ξαναβρεί ανάσα και ζωή. Την πρώτη τα έχασε μετά από ατύχημα με μοτοσικλέτα και τη δεύτερη από υπερβολική δόση παυσίπονων. Τώρα προσπαθεί να μοιραστεί την εμπειρία μέσω του Reddit και να τι γράφει! Η πρώτη φορά ήταν πριν το ατύχημα και το μόνο πράγμα που πέρασε από το μυαλό μου ήταν «oh fuck».
Τη δεύτερη φορά δεν είχα ιδέα. Πονούσα πολύ και ξαφνικά δεν υπήρχε τίποτα, απλά δεν υπήρχε ζωή. Μετά ένιωσα να με ξυπνάνε και συνέχισα να πονάω». «Ήταν απλώς ένα μαύρο κενό. Δεν είχα σκέψεις, ούτε συνείδηση…τίποτα. Και τις δύο φορές απλώς δεν ήμουν εκεί. Ήταν όλα μαύρα. Θα το περιέγραφα σα να πήρα έναν υπνάκο. Έναν σύντομο ύπνο χωρίς όνειρα, που ξυπνάς και αισθάνεσαι σαν να έχεις κοιμηθεί μεγάλο χρονικό διάστημα, όταν στην πραγματικότητα «λείπεις» μόλις 15 λεπτά, και συνεχίζει: «Ο μόνος λόγος που το ξέρω είναι γιατί οι γιατροί ήταν υποχρεωμένοι να μου πουν ότι πέθανα. Αν οι γιατροί δεν μου έλεγαν τίποτα θα σκεφτόμουν απλά ότι πήρα ένα υπνάκο χωρίς όνειρα». «Αυτό που βίωσα ήταν…τίποτα»!…καταλήγει. Αυτή η εμπειρία του απόλυτου τίποτε δεν τον έκανε να φοβηθεί το θάνατο (δηλώνει άθεος). «Γνωρίζω ότι ακούγεται απολύτως καταθλιπτικό ότι όταν πεθαίνεις δεν υπάρχει απολύτως τίποτα, ότι απλώς… εξαφανίζεσαι . Ειλικρινά όμως αυτό με έκανε να φοβάμαι λιγότερο το θάνατο. Όταν πεθαίνεις, απλώς πεθαίνεις. Δεν ανησυχείς για τίποτε πια. Αυτή είναι η καλύτερη γαλήνη την οποία θα βρεις ποτέ, κανένας παράδεισος δεν μπορεί να μοιάσει σε αυτό».
Via
Και τις δύο φορές κατάφερε να ξαναβρεί ανάσα και ζωή. Την πρώτη τα έχασε μετά από ατύχημα με μοτοσικλέτα και τη δεύτερη από υπερβολική δόση παυσίπονων. Τώρα προσπαθεί να μοιραστεί την εμπειρία μέσω του Reddit και να τι γράφει! Η πρώτη φορά ήταν πριν το ατύχημα και το μόνο πράγμα που πέρασε από το μυαλό μου ήταν «oh fuck».
Τη δεύτερη φορά δεν είχα ιδέα. Πονούσα πολύ και ξαφνικά δεν υπήρχε τίποτα, απλά δεν υπήρχε ζωή. Μετά ένιωσα να με ξυπνάνε και συνέχισα να πονάω». «Ήταν απλώς ένα μαύρο κενό. Δεν είχα σκέψεις, ούτε συνείδηση…τίποτα. Και τις δύο φορές απλώς δεν ήμουν εκεί. Ήταν όλα μαύρα. Θα το περιέγραφα σα να πήρα έναν υπνάκο. Έναν σύντομο ύπνο χωρίς όνειρα, που ξυπνάς και αισθάνεσαι σαν να έχεις κοιμηθεί μεγάλο χρονικό διάστημα, όταν στην πραγματικότητα «λείπεις» μόλις 15 λεπτά, και συνεχίζει: «Ο μόνος λόγος που το ξέρω είναι γιατί οι γιατροί ήταν υποχρεωμένοι να μου πουν ότι πέθανα. Αν οι γιατροί δεν μου έλεγαν τίποτα θα σκεφτόμουν απλά ότι πήρα ένα υπνάκο χωρίς όνειρα». «Αυτό που βίωσα ήταν…τίποτα»!…καταλήγει. Αυτή η εμπειρία του απόλυτου τίποτε δεν τον έκανε να φοβηθεί το θάνατο (δηλώνει άθεος). «Γνωρίζω ότι ακούγεται απολύτως καταθλιπτικό ότι όταν πεθαίνεις δεν υπάρχει απολύτως τίποτα, ότι απλώς… εξαφανίζεσαι . Ειλικρινά όμως αυτό με έκανε να φοβάμαι λιγότερο το θάνατο. Όταν πεθαίνεις, απλώς πεθαίνεις. Δεν ανησυχείς για τίποτε πια. Αυτή είναι η καλύτερη γαλήνη την οποία θα βρεις ποτέ, κανένας παράδεισος δεν μπορεί να μοιάσει σε αυτό».
Via
Tags
Slider