Πρόσωπο «πρησμένο» και κόκκινο, λίπος που συσσωρεύεται στον αυχένα και την κοιλιά , δέρμα λιπαρό, τριχοφυϊα αυξημένη...
Όποιος έχει ακολουθήσει για καιρό θεραπεία με «κορτιζόνη» ξέρει καλά πως μπορεί να αλλάξει μέσα σε λίγους μήνες την εμφάνισή του και πόσο πολύ πρέπει να προσέχει τη διατροφή του, αποφεύγοντας εντελώς τη ζάχαρη και το αλάτι. Οι συστάσεις αυτές δεν είναι διόλου τυχαίες. Οι γιατροί ξέρουν καλά ότι παρότι ο οργανισμός χρειάζεται συγκεκριμένες ποσότητες από αυτή την ορμόνη για να λειτουργεί ομαλά, οι υπερβολικές ποσότητές της μπορούν με τον καιρό να του δημιουργήσουν πρόβλημα - και οι αλλαγές στην εμφάνιση μάλλον δεν είναι το χειρότερο που μπορεί να του συμβεί. Η κορτιζόλη, όπως λέγεται επιστημονικά η φυσική «κορτιζόνη» του οργανισμού, παράγεται από τα επινεφρίδια - τους μικρούς αδένες που «κάθονται» πάνω στους νεφρούς.
Η ορμόνη αυτή επιδρά σε όλους σχεδόν τους ιστούς του σώματος και έχει καθοριστική σημασία για την επιβίωση. Η παραγωγή της δεν είναι σταθερή: τα υψηλότερα επίπεδά της παράγονται τις πρωινές ώρες, ενώ όταν κοιμόμαστε είναι πολύ χαμηλή. Όταν ένας άνθρωπος πάσχει από νοσήματα που κατά κανόνα προκαλούν φλεγμονή, όπως είναι το άσθμα, η αρθρίτιδα, οι φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου κ.ά. μπορεί να χρειασθεί μακροχρόνια αγωγή με κορτικοστεροειδή, δηλαδή με φάρμακα που περιέχουν συνθετικές μορφές κορτιζόλης και είθισται να αποκαλούνται από τον κόσμο ως «κορτιζόνη». Όταν οι λαμβανόμενες δόσεις είναι πολύ υψηλές και η θεραπεία διαρκεί επί πολλούς μήνες ή χρόνια, υπάρχει (μικρός) κίνδυνος να δημιουργηθούν διάφορα προβλήματα, τα οποία όταν είναι πολλαπλά σε έναν άνθρωπο μπορεί να σηματοδοτούν ένα σύνδρομο άγνωστο στο ευρύ κοινό: το σύνδρομο Cushing. Όπως εξηγεί ο ενδοκρινολόγος Στυλιανός Τσαγκαράκης, συντονιστής διευθυντής του Τμήματος Ενδοκρινολογίας & Διαβητολογικού Κέντρου του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός», το σύνδρομο αυτό έχει πολλά συμπτώματα και κλινικές εκδηλώσεις, από την εναπόθεση λίπους στο πρόσωπο, τον λαιμό, τον κορμό και την κοιλιά έως την μυϊκή αδυναμία, τους εύκολους μώλωπες, τα αυτόματα (χωρίς εξωτερικό αίτιο) κατάγματα στις πλευρές ή τους σπονδύλους, την οστεοπόρωση, ακόμα και την υπέρταση ή τον σακχαρώδη διαβήτη. Μπορεί ακόμα να προκαλέσει διαταραχές της εμμήνου ρύσεως, να δυσχεράνει την επούλωση των πληγών και να επιφέρει προβλήματα μνήμης και προσοχής. Στην πραγματικότητα, ο κατάλογος των δυνητικών συνεπειών συμπεριλαμβάνει δεκάδες προβλήματα, ακριβώς επειδή η κορτιζόλη επηρεάζει ολόκληρο τον οργανισμό. Ουσιαστικά το σύνδρομο Cushing είναι το σύνολο των συμπτωμάτων και κλινικών εκδηλώσεων που προκαλείται από την υπερβολική ποσότητα κορτιζόλης στον οργανισμό», λέει ο κ. Τσαγκαράκης. «Πολλοί ασθενείς έχουν σύνδρομο Cushing επειδή παίρνουν “κορτιζόνη” για τη θεραπεία διαφόρων ασθενειών - και αυτή είναι η εξωγενής αιτία του».
Via
Όποιος έχει ακολουθήσει για καιρό θεραπεία με «κορτιζόνη» ξέρει καλά πως μπορεί να αλλάξει μέσα σε λίγους μήνες την εμφάνισή του και πόσο πολύ πρέπει να προσέχει τη διατροφή του, αποφεύγοντας εντελώς τη ζάχαρη και το αλάτι. Οι συστάσεις αυτές δεν είναι διόλου τυχαίες. Οι γιατροί ξέρουν καλά ότι παρότι ο οργανισμός χρειάζεται συγκεκριμένες ποσότητες από αυτή την ορμόνη για να λειτουργεί ομαλά, οι υπερβολικές ποσότητές της μπορούν με τον καιρό να του δημιουργήσουν πρόβλημα - και οι αλλαγές στην εμφάνιση μάλλον δεν είναι το χειρότερο που μπορεί να του συμβεί. Η κορτιζόλη, όπως λέγεται επιστημονικά η φυσική «κορτιζόνη» του οργανισμού, παράγεται από τα επινεφρίδια - τους μικρούς αδένες που «κάθονται» πάνω στους νεφρούς.
Η ορμόνη αυτή επιδρά σε όλους σχεδόν τους ιστούς του σώματος και έχει καθοριστική σημασία για την επιβίωση. Η παραγωγή της δεν είναι σταθερή: τα υψηλότερα επίπεδά της παράγονται τις πρωινές ώρες, ενώ όταν κοιμόμαστε είναι πολύ χαμηλή. Όταν ένας άνθρωπος πάσχει από νοσήματα που κατά κανόνα προκαλούν φλεγμονή, όπως είναι το άσθμα, η αρθρίτιδα, οι φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου κ.ά. μπορεί να χρειασθεί μακροχρόνια αγωγή με κορτικοστεροειδή, δηλαδή με φάρμακα που περιέχουν συνθετικές μορφές κορτιζόλης και είθισται να αποκαλούνται από τον κόσμο ως «κορτιζόνη». Όταν οι λαμβανόμενες δόσεις είναι πολύ υψηλές και η θεραπεία διαρκεί επί πολλούς μήνες ή χρόνια, υπάρχει (μικρός) κίνδυνος να δημιουργηθούν διάφορα προβλήματα, τα οποία όταν είναι πολλαπλά σε έναν άνθρωπο μπορεί να σηματοδοτούν ένα σύνδρομο άγνωστο στο ευρύ κοινό: το σύνδρομο Cushing. Όπως εξηγεί ο ενδοκρινολόγος Στυλιανός Τσαγκαράκης, συντονιστής διευθυντής του Τμήματος Ενδοκρινολογίας & Διαβητολογικού Κέντρου του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός», το σύνδρομο αυτό έχει πολλά συμπτώματα και κλινικές εκδηλώσεις, από την εναπόθεση λίπους στο πρόσωπο, τον λαιμό, τον κορμό και την κοιλιά έως την μυϊκή αδυναμία, τους εύκολους μώλωπες, τα αυτόματα (χωρίς εξωτερικό αίτιο) κατάγματα στις πλευρές ή τους σπονδύλους, την οστεοπόρωση, ακόμα και την υπέρταση ή τον σακχαρώδη διαβήτη. Μπορεί ακόμα να προκαλέσει διαταραχές της εμμήνου ρύσεως, να δυσχεράνει την επούλωση των πληγών και να επιφέρει προβλήματα μνήμης και προσοχής. Στην πραγματικότητα, ο κατάλογος των δυνητικών συνεπειών συμπεριλαμβάνει δεκάδες προβλήματα, ακριβώς επειδή η κορτιζόλη επηρεάζει ολόκληρο τον οργανισμό. Ουσιαστικά το σύνδρομο Cushing είναι το σύνολο των συμπτωμάτων και κλινικών εκδηλώσεων που προκαλείται από την υπερβολική ποσότητα κορτιζόλης στον οργανισμό», λέει ο κ. Τσαγκαράκης. «Πολλοί ασθενείς έχουν σύνδρομο Cushing επειδή παίρνουν “κορτιζόνη” για τη θεραπεία διαφόρων ασθενειών - και αυτή είναι η εξωγενής αιτία του».
Via
