Αμερικανοί επιστήμονες πιστεύουν ότι βρήκαν για ποιον λόγο έχουμε την τάση να παραγγέλνουμε τα πιο ανθυγιεινά πιάτα όταν πηγαίνουμε στο εστιατόριο: μας παρασύρει ο κατάλογος των φαγητών. «Αυτό που παραγγέλνουμε δεν έχει να κάνει τόσο με το τι θέλουμε, αλλά περισσότερο με το σχέδιο και τις
περιγραφές του μενού», λέει ο δρ Μπράιαν Γουάνσινκ, καθηγητής Καταναλωτικής Συμπεριφοράς στο Πανεπιστήμιο Cornell, της Νέας Υόρκης. Ο δρ Γουάνσινκ και οι συνεργάτες του ανέλυσαν 217 καταλόγους εστιατορίων και τις επιλογές 300 εθελοντών, διαπιστώνοντας κατ’ αρχήν πως οι εθελοντές είχαν περισσότερες πιθανότητες να παραγγέλνουν πιάτα που προσέλκυαν την προσοχή (επειδή λ.χ. βρίσκονταν μέσα σε πλαίσιο ή ήταν γραμμένα με έντονα, πολύχρωμα ή διαφορετικά γράμματα). Στις περισσότερες περιπτώσεις, όμως, «τα πιάτα αυτά ήταν τα πιο ανθυγιεινά των εστιατορίων που μελετήσαμε», διευκρίνισε ο δρ Γουάνσινκ. Η μελέτη έδειξε ακόμα πως όσο πιο λεπτομερής ήταν η περιγραφή των πιάτων, τόσο περισσότερο τα επέλεγαν οι εθελοντές. Και δεν χρειαζόταν καν να είναι ξεχωριστή η περιγραφή από τον τίτλο: όταν οι ερευνητές μετονόμασαν κάποια πιάτα για να γίνουν πιο αναλυτικά, η επιλογή τους από τους εθελοντές αυξήθηκε κατακόρυφα. Όταν, λ.χ., το «Φιλέτο Θαλασσινών» έγινε «Ζουμερό Ιταλικό Φιλέτο Θαλασσινών» και τα «Κόκκινα Φασόλια με Ρύζι» έγιναν «Κόκκινα Φασόλια Κατζούν με Ρύζι», οι πωλήσεις τους αυξήθηκαν κατά 28%.
Η αλλαγή αυτή αύξησε επίσης και τη… νοστιμιά των πιάτων, παρότι η συνταγή πριν και μετά την μετονομασία ήταν πανομοιότυπη! Οι εθελοντές ήταν επίσης πρόθυμοι να πληρώσουν κατά 12% περισσότερο για ένα πιάτο με περιγραφικό. Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν πως «όταν παραγγέλνουμε στο εστιατόριο, δύο πράγματα παίζουν ρόλουν: η όραση και η φαντασία μας», εξηγεί ο δρ Γουάνσινκ. «Με άλλα λόγια, διαβάζουμε το μενού και φανταζόμαστε τι γεύση θα έχει αυτό που παραγγέλνουμε – και όσο πιο ελκυστική είναι η εικόνα και η περιγραφή, τόσο πιο πιθανό είναι να το επιλέξουμε». Τί μπορεί, συνεπώς, να κάνει όποιος θέλει να φάει υγιεινά στο εστιατόριο; «Να μην ζητήσει τον κατάλογο, αλλά να ρωτήσει τον σερβιτόρο να του πει τα 2-3 πιο υγιεινά πιάτα του μενού», απαντά ο δρ Γουάνσινκ.
Via
περιγραφές του μενού», λέει ο δρ Μπράιαν Γουάνσινκ, καθηγητής Καταναλωτικής Συμπεριφοράς στο Πανεπιστήμιο Cornell, της Νέας Υόρκης. Ο δρ Γουάνσινκ και οι συνεργάτες του ανέλυσαν 217 καταλόγους εστιατορίων και τις επιλογές 300 εθελοντών, διαπιστώνοντας κατ’ αρχήν πως οι εθελοντές είχαν περισσότερες πιθανότητες να παραγγέλνουν πιάτα που προσέλκυαν την προσοχή (επειδή λ.χ. βρίσκονταν μέσα σε πλαίσιο ή ήταν γραμμένα με έντονα, πολύχρωμα ή διαφορετικά γράμματα). Στις περισσότερες περιπτώσεις, όμως, «τα πιάτα αυτά ήταν τα πιο ανθυγιεινά των εστιατορίων που μελετήσαμε», διευκρίνισε ο δρ Γουάνσινκ. Η μελέτη έδειξε ακόμα πως όσο πιο λεπτομερής ήταν η περιγραφή των πιάτων, τόσο περισσότερο τα επέλεγαν οι εθελοντές. Και δεν χρειαζόταν καν να είναι ξεχωριστή η περιγραφή από τον τίτλο: όταν οι ερευνητές μετονόμασαν κάποια πιάτα για να γίνουν πιο αναλυτικά, η επιλογή τους από τους εθελοντές αυξήθηκε κατακόρυφα. Όταν, λ.χ., το «Φιλέτο Θαλασσινών» έγινε «Ζουμερό Ιταλικό Φιλέτο Θαλασσινών» και τα «Κόκκινα Φασόλια με Ρύζι» έγιναν «Κόκκινα Φασόλια Κατζούν με Ρύζι», οι πωλήσεις τους αυξήθηκαν κατά 28%.
Η αλλαγή αυτή αύξησε επίσης και τη… νοστιμιά των πιάτων, παρότι η συνταγή πριν και μετά την μετονομασία ήταν πανομοιότυπη! Οι εθελοντές ήταν επίσης πρόθυμοι να πληρώσουν κατά 12% περισσότερο για ένα πιάτο με περιγραφικό. Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν πως «όταν παραγγέλνουμε στο εστιατόριο, δύο πράγματα παίζουν ρόλουν: η όραση και η φαντασία μας», εξηγεί ο δρ Γουάνσινκ. «Με άλλα λόγια, διαβάζουμε το μενού και φανταζόμαστε τι γεύση θα έχει αυτό που παραγγέλνουμε – και όσο πιο ελκυστική είναι η εικόνα και η περιγραφή, τόσο πιο πιθανό είναι να το επιλέξουμε». Τί μπορεί, συνεπώς, να κάνει όποιος θέλει να φάει υγιεινά στο εστιατόριο; «Να μην ζητήσει τον κατάλογο, αλλά να ρωτήσει τον σερβιτόρο να του πει τα 2-3 πιο υγιεινά πιάτα του μενού», απαντά ο δρ Γουάνσινκ.
Via