που έγινε για την θεραπεία της κατάθλιψης, αν και προέκυψαν ενδείξεις ότι οι επιδράσεις ποίκιλαν ανάλογα με το φύλο και τη φυλή των ασθενών. Σύμφωνα με στοιχεία που
δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Journal of Clinical Psychiatry, η μελέτη έρχεται να ενισχύσει την άποψη ότι οι συμμετέχοντες σε μελέτες που υποβάλλονται σε «πραγματικές» θεραπείες για την κατάθλιψη (από αντικαταθλιπτικά μέχρι το βότανο του St. John), τελικά δεν έχουν καλύτερο αποτέλεσμα, συγκριτικά με τα άτομα που παίρνουν placebo. Η μελέτη πραγματοποιήθηκε από το Ινστιτούτο Προηγμένων Ψυχολογικών Μελετών του Πανεπιστημίου Adelphi της Νέας Υόρκης. Μετά από 16 εβδομάδες, δεν καταγράφηκαν συνολικά διαφορές στον τρόπο ανταπόκρισης των τριών ομάδων.
Από τους ασθενείς που πήραν αντικαταθλιπτικά, το 31% ανταποκρίθηκε στην θεραπεία (δηλαδή έπεσαν κάτω από ένα συγκεκριμένο σκορ στην μέτρηση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης, ή είχαν μείωση του σκορ κατά τουλάχιστον 50%). Το ίδιο ίσχυε και για το 28% των ασθενών που έκανε ψυχοθεραπεία και το 24% της ομάδας του placebo. Οι διαφορές μεταξύ των τριών ομάδων ήταν μικρές, και μπορεί να αποδοθούν στην τύχη.
Οι συμμετέχοντες στις ομάδες placebo είχαν επαφή με επαγγελματίες υγείας που κατέγραφαν τα συμπτώματά τους και τη γενικότερη κατάσταση της υγείας τους. Και για ορισμένους ασθενείς αυτή η προσοχή έκανε τη διαφορά και εξηγεί μέρος του αποτελέσματος.
Επίσης, θα πρέπει να σημειωθεί ότι συνήθως στις έρευνες, οι ασθενείς που συμμετέχουν στις ομάδες ελέγχου, πιστεύουν ότι υποβάλλονται σε πραγματική θεραπεία και αυτή η πεποίθηση παίζει καθοριστικό ρόλο στην βελτίωση της υγείας τους.
Ασχέτως αυτού, όμως, διαφορετικοί άνθρωποι ανταποκρίνονται διαφορετικά σε μια θεραπεία για την κατάθλιψη.
Ο ψυχίατρος Ντέιβιντ Μισουλον επίκουρος καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ σχολιάζει ότι «τα ευρήματα είναι μεν ενδιαφέροντα, αλλά δεν θα πρέπει να ερμηνευθούν πρόχειρα. Αντί να πιστέψουμε ότι καμιά θεραπεία δεν αποτελεσματική, θα πρέπει να σκεφτούμε το αντίθετο: όλες είναι λειτουργικές ως έναν βαθμό.» Συμβουλεύει λοιπόν τους πάσχοντες από κατάθλιψη να συζητούν με τον θεράποντα ιατρό τους, τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα κάθε θεραπείας, πριν επιλέξουν.
Via
Ο ψυχίατρος Ντέιβιντ Μισουλον επίκουρος καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ σχολιάζει ότι «τα ευρήματα είναι μεν ενδιαφέροντα, αλλά δεν θα πρέπει να ερμηνευθούν πρόχειρα. Αντί να πιστέψουμε ότι καμιά θεραπεία δεν αποτελεσματική, θα πρέπει να σκεφτούμε το αντίθετο: όλες είναι λειτουργικές ως έναν βαθμό.» Συμβουλεύει λοιπόν τους πάσχοντες από κατάθλιψη να συζητούν με τον θεράποντα ιατρό τους, τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα κάθε θεραπείας, πριν επιλέξουν.
Via